Dinootje heeft ook een spinner

Mam, kijk. MAM.
Op mijn neus.
MAAAAAAAAAAAAM.

Yala en de gele bloem

Dit sprookje speelt zich af in de toekomst en gaat over het meisje Yala, die van haar oma de meest fantastische verhalen hoort over vroeger. Toen groeide er nog bloemen en regende het soms waarbij alles nat werd. Op een dag ontdekt Yala zo'n bloempje.

Heel veel lees- of luisterplezier. Het verhaal vind je in de linkerkolom onder de rubriek 'Verhalen over Mensen'.

Het Eftelingsprookje

Afgelopen vrijdag kreeg ik een onverwachts bezoek van de Efteling. De directeur van de Efteling Olaf Vugts, de echte Assepoester en heel veel kennissen en vrienden 'overvielen' mij thuis met een leuke verrassing. Mijn inzending voor de Sprookjeswedstrijd van de Efteling is uitgekozen tot een van de winnaars. Daar ben ik zeer trots op. Ik voel me nog steeds overdonderd door alle aandacht.
Voor de geïnteresseerden staat hieronder een link naar het nieuwsbericht van Omroep Gelderland.

Nieuwsbericht van Omroep Gelderland

Het sprookje heet 'Yala en de gele bloem'. Binnenkort plaats ik het verhaal hier op mijn website.

Dinootje is ziek

'Ach jongen, wat is er toch aan de hand? Heb je zo'n pijn in je buikje?' Mama streelt zachtjes over de buik van Dinootje. Maar dan begint het binnen in die buik opeens te borrelen, steeds harder en harder. Dinootje doet zijn bek open en met een grote boog spuugt hij alles onder. Zijn moeder kan nog net opzij springen.

Ja, dinosaurussen kunnen ook wel eens ziek worden. Dinootje heeft overal pijn. De dokter moet erbij komen.

Veel leesplezier met dit nieuwe dino-verhaal. Je vindt het hele verhaal in de kolom met 'VERHALEN over Dinootje'.

Lentekriebels

De neus van de reus

Er was eens een enorm grote reus, die boven de hoogste bomen uitstak en met gemak over de breedste rivier stapte. De reus had een zeer grote mond om met één hap een heel dier te kunnen verslinden. Hij had ook een vreselijk dikke neus, met vlak naast elkaar twee diepe gaten, zo groot als grotten in een berg.
En juist die bijzondere plek in de neus van de reus was bewoond. In elke zogenaamde grot leefde een beer. Ze waren ondertussen gewend aan de harde winden, die door de grotten waaiden. Dan weer waaide het naar binnen en dan weer naar buiten. Zo ging het alle dagen en nachten. De twee beren leefden tevreden naast elkaar, want er was genoeg te eten binnenin en rondom de grot. Ze waren niet zo kieskeurig.

Op een dag kwam er een woeste leeuw voorbij. Hij brulde zo hard als hij kon. 'Wegwezen jullie,' schalde het door de grotten. 'Ik ben de koning der dieren, die grotten zijn voor mij en mijn leeuwinnen.’
Het kwam tot een gevecht. Dan weer vochten ze in de ene grot en dan weer in de andere. Het ging gepaard met veel lawaai en grote stofwolken.
Opeens begon het in de grotten te trillen en te schudden alsof er een aardbeving was en de wind waaide harder dan ooit tevoren. De dieren werden ruw heen en weer geslingerd.
De reus haalde diep adem en proestte in een keer een keiharde nies. HATSJOE. De dieren vlogen kilometers ver weg door de lucht en kwamen terecht in een donker bos.
'Kom Bello,' zei de reus tegen zijn reuzenhond, 'we gaan weer eens verder.'

De donkere grot

‘Hoor jij wat?’ vraagt Bulletje aan zijn zus. 

Ze staan stokstijf stil voor de ingang van een donkere grot en houden hun adem in. Ze luisteren of ze vreemde geluiden horen. Plotseling ritselt er wat of is het zacht gegrom? Er zit iets in de grot en het schuifelt dichterbij. Ze kijken elkaar aan. Dit is misschien toch niet zo’n slim plan. Dan wordt het gegrom luider. 

'Wegwezen,' gilt Bulletje.

Ben je benieuwd hoe dit spannende verhaal afloopt, lees dan snel het hele verhaal over 'de donkere grot' in de kolom 'AVONTUREN met Bulletje en Krulletje'.
Veel plezier met het lezen of voorlezen.